Over de hobbel weg en een rammellende brug zijn we vanmorgen vertrokken uit Pape.

We staan nu op een kleine camping tussen Klaipeda en Palanga aan de kust.

Hier is weer een WiFi netwerk dus we kunnen de site weer dagelijks bijwerken. En daar heb ik ook tijd voor want het regent en de buienradar geeft aan dat het nog wel even doorgaat.

Ongelooflijk! Ze hebben hier (met Europese subsidie) een schitterend fietspad aangelegd! 12 km door het bos van onze camping naar Klaipeda. Werkelijk genieten!

De stad is altijd de verbinding geweest tussen centraal Europa en de Baltische staten. Je ziet dan ook veel meer Europese invloeden. Zowel in opbouw van de stad als in architectuur.

We voelden ons er wel thuis en we genoten ook op de terrasjes.

In een drukkende warmte weer teruggefietst en tegen half zeven brak er een hevig onweer uit.

Bij Klaipeda eindigt een landtong die 100 km zuidelijker in Rusland begint. De breedte van deze strook land varieert van een paar honderd meter tot maximaal 3km.

Met een veerboot steek je in Klaipeda in 5 minuten over. Een wat eentonig fietspad voert ons door een toch wel afwisselend bos en duingebied en brengt ons naar een oude vissersplaats, Juodkranté, die heel duidelijk nu van de toeristen leeft.

Vanaf een hoog duin (40m) kijk je naar het oosten naar de Lagune en het vaste land en naar het westen naar de zee.

Heel bijzonder om hier eens te fietsen. Wel jammer dat je ook dezelfde weg weer terug moet. Gelukkig zorgde het weer voor wat afwisseling. Na 70 km, 4 km voor dat we weer op de camping waren, brak er een hevige bui los. Douchen hoefden we dus niet meer.

Curonian Spit: Mooie stranden, gescheiden stranden voor mannen en vrouwen, kunst, en veel natuur!

Naar Palanga, 14 km zuidelijker, ligt ook weer zo'n prachtig fietspad en dit gaat helemaal door een beschermd natuur gebied (Natura 2000).

In Palanga komen we eerst in het park met het paleis van Graaf Tiskevicia waar nu het barnsteen museum is gevestigd.

Daarna Palanga zelf. Een echte badplaats met een strand en een pier, maar belangrijker hier is de enorme permanente kermis die minstens 2 km lang de stad in gaat en ook druk bezocht wordt.

Zelf een soort mini-oliebollen verkopen ze er:

en die zijn best lekker!

In de stad hoorde je de hele tijd het geluid van auto race motoren. Dit kwam van de "1000 km van Palanga" die vandaag verreden werd. Daarvoor sluiten ze een stuk autobaan af waardoor er een circuit van zo'n 3 km ontstaat en daarop rijden ze dan 334 rondjes. Tom Coronel reed ook mee in een Spyker en werd derde met zijn team.

Op het geluid af zijn we er naartoe gefietst en zagen we ze voorbij scheuren. De finish hebben we later in de caravan (nadat we weer natgeregend waren)  life op TV gezien.

Palanga, met strand en pier!

Onze laatste dag in Litouwen. Een mooie dag, licht bewolkt en 22 graden. We bezoeken nog een paar bezienswaardigheden dicht bij de camping.

Eerst de Hollandse Pet of Ollandu Kepure. Dit is een duin die de vorm zou hebben van een Hollandse pet. Mogelijk dat je dit van zee af kunt zien maar wij zagen het niet. De duin is 24 m hoog en door de zee weggeslagen. De steile afgrond is wel spectaculair.

Iets zuidelijker ligt de bunker van Girulai. Door de Duitsers aangelegd in 1939 en later gebruikt door de Russen. Een aantal vrijwilligers hebben er een soort museum van gemaakt doen hun best om in beperkt engels uitleg te geven. Vooral binnen zag het er indrukwekkend uit. Deze bunker maakte deel uit van een aantal verdedigingswerken rondom Klaipeda dat op een strategische plek ligt.

Verder hebben we afscheid genomen van het strand bij de camping.

Straks gaan we nog lekker uit eten en morgenvroeg zoeken we de haven in Klaipeda op.

Om 11 uur van de camping vertrokken. Nog even de auto volgetankt ( 1.20 euro/liter!). Daarna in de supermarkt onze laatste Lita's opgemaakt. En later bleek dat we vergeten zijn om het opstapje in de caravan te zetten. Dat staat nu dus nog eenzaam op de parkeerplaats.

Bij de haven bleek het veel beter georganiseerd dan in Kiel en rond 14.00 uur mochten we de ferry al op.

 Auto en caravan mochten dit keer aangekoppeld blijven. En na 5 keer steken stond de combinatie binnen de de lijnen in een nis die te laag is voor vrachtwagens.

Aan boord troffen we De Wieringer Dangsers. Een dans en klederdracht groep uit Wieringen die naar een festival in Tartu waren geweest.

We hebben op het dek gezellig zitten kletsen. Ze vertelden dat ze op 3 augustus in Spakenburg kwamen dansen. Klik hier voor onze ontmoeting in Spakenburg.

's avonds kregen we een prachtig kleuren schouwspel toen de zon onderging op de Oostzee.

Om precies 12.00 uur meerde de ferry af in Kiel. Alle bestuurders waren al een kwartier eerder naar hun auto's gedirigeerd. Nadat de klep open was gegaan en een touringcar en een paar personen auto's en een paar vrachtwagens waren vertrokken mochten wij.

Om 12.15 reden we al in Kiel.

Omdat wij er nog geen genoeg van hebben, en de weersvoorspelling in Noord Duitsland redelijk is hebben we besloten nog een paar dagen te blijven.

we staan nu op een camping in Lüneburg en we hebben genoten van een paar lekkere steaks want die zijn in de Baltische staten niet te krijgen.

Eigenlijk hebben we zonder enige voorkennis besloten om nog een paar dagen naar Lüneburg te gaan.

Door het Ilmenaudal zijn we naar de stad gefietst. Een mooie route langs een kabbelende beek in een prachtig bos.

De oude Hanzestad, die rijk geworden is door het zout en de handel, is echter werkelijk aanbevelenswaardig!

Veel gebouwen stammen nog uit de15e of 16e eeuw. Op sommige plekken aangevuld met echt passende nieuwbouw!

Veel gezellige pleinen en parken en lekker eten en drinken. Wij hadden een fantastische dag.

een fietstocht gemaakt van 70 km door de mooie natuur zuid westelijk van Lüneburg.

Toch zijn we enigszins teleurgesteld. De tocht werd door de lokale VVV aanbevolen als Heidetour. En wij dachten dat de tocht door de Lüneburgerheide ging. Helaas. De Lüneburgerheide blijkt 40 km van Lüneburg af te liggen! En de tocht van 90 km brengt je dus wel op de heide maar de eerste en de laatste 40 km gaan door bossen en weilanden.

En wij vonden 90 km te lang dus hadden hem ingekort en kwamen daardoor helemaal niet bij de heide. Althans niet op de Lüneburger heide. Wel op de Konigsheide maar die is niet zo groot (en staat waarschijnlijk pas volgende week in bloei).

Verder bekeken we de vakwerk kerk van Egestorf. Bijzonder hier is dat in het begin van de vorige eeuw Pastor Bode hier al preekte over de verstoring van natuur en milieu door de mensheid. Door zijn toedoen is het eerste en grootste natuurbeschermde gebied in Duitsland ontstaan: "De Lüneburger Heide".

Hevig onweer en 35 mm regen werd er voorspeld door radio en TV.

Een goed moment om dan maar huiswaarts te keren leek ons.

Lüneburg was een mooie afsluiting.

Langs de autobaan nog koffie en koek. Het was nog droog maar erg koud. Daarna via Enschede naar Eemnes.