2019, Peru
  

Eemnes - Lima, maandag 20 mei 2019
Om 8 uur sloten we de voordeur achter ons en wandelden naar de bus die vlot naar station Hilversum reed. De trein naar Schiphol was bomvol.

Daarna wachten tot 12 uur en dan 12,5 uur zitten...

En wat doe je dan:
4 films,
Een tv serie, 
3 maaltijden,
En nog een stuk in een boek lezen.

Op het vliegveld van Lima stonden lange rijen bij de douane. Bagage ging wel snel. 

Een chauffeur stond ons keurig op te wachten en met hem maakten we kennis met de verkeerschaos in de stad. Zelfs 's avonds om 20:00 uur.

Het was een lange en vermoeiende dag.

Lima, dinsdag 21 mei 2019

Rosario is onze gids vandaag.

We wandelen langs de kust naar het centrum van Barranco (de gezelligste wijk). 
Barranco, ligt hoog boven het strand. Het water is ongeveer 13°C. Het is hier vrijwel altijd "bewolkt".
The bridge of Sighs met op de achtergrond de oude kerk die in 2008 door de aardbeving verwoest werd een tot op heden niet hersteld werd
In deze stad wordt aan grafitti artiesten de kans gegeven om iets moois te maken. Elke drie maanden komt er iemand anders zijn kunsten vertonen.
 
Daarna met een bus naar Miraflores (een welvarende wijk). Zo'n lokale bus is een hele ervaring. We bekijken o.a. de markt en proeven veel voor ons onbekende vruchten. Erg leuk. 
 
 
Heel veel verschillende aardappelen
Bij een fruitkraam gingen we fruit proeven
Met de Metropolitano (een bus over een vrije busbaan) gaan we dan naar het oude centrum van Lima. 
Plaza San Martin zelf te paard midden op het gelijknamige plein
Bewoners van buiten de stad zijn het niet eens met de regering en protesteren hier
 
 
Deze prachtige kerk, de Iglesia de la Merced, is opgetrokken in barok stijl en ontworpen door Cristóbal Gómez in de 17de eeuw
Het ene altaar nog mooier dan het andere, met hier het hoofdaltaar met het beeld van de Heilige Maagd Maria van Genade, de patrones van de Peruviaanse strijdkrachten.
 
Plaza de Armas met Cathedraal en Bisschoppelijk Paleis
De politie is je beste vriend
Daarna gaan we de catacomben van de San Francisco kerk (1676) in waar je tussen vele schedels en botten door loopt. 
Helaas mogen we geen foto's maken. Ook niet van de enorme bibliotheek. 
In restaurant Tanta proeven we de beroemde Ceviche en Lomo Saltado met rijst en mais en aardappelen en een soort Tappas. Het beviel ons allemaal wel. 
Als laatste bezoeken we het Circuito Magico del Agua. Een mooi park met enorme fonteinen. 
 
 

We zijn behoorlijk moe maar tevreden over wat we allemaal gezien en meegemaakt hebben.

Het overvolle openbaar vervoer is echt een ervaring.
   

Lima in de oudheid

woensdag 22 mei 2019

We doen het wat rustiger aan vandaag. In plaats van de overvolle bus nemen we de Taxi.
Een Peruviaanse "uber" die door het hotel geregeld is brengt ons voor 14 sol (€4 voor 6km) naar Huaca Pucllana. Een oude, enorme ruïne van een tempel complex die teruggevonden is in Lima. Gebouwd tussen 200 en 800 na Christus. En dus ouder dan b.v de Machu Picchu.
De piramide is behoorlijk groot. Jammer dat je niet kunt zien wat origineel is want zo'n 60% is bij de restauratie opgebouwd.
De tempel is opgebouwd uit klei-stenen (adobe). Door deze manier van stapelen wordt het aardbeving bestendig.
 
Zo werd men begraven, met touw omwonden en baby's werden meegestuurd voor het nieuwe leven
 
En wat een geluk, een kolibri, de roodstaartamazilia, kwam aangevlogen bij deze "tempel"
Dan met een echte taxi naar het museum Larco. De Taxi vroeg eerst 40sol. We dongen af naar 30 (€8) voor 10km wat achteraf nog te veel was.
Dit privé museum heeft een enorme collectie voorwerpen uit de cultuur van de Chancay, 1000-1500 n Chr.

En ook een mooie tuin met een café waar we Peruaanse warme chocolademelk proefden. Bijzonder gekruid en erg lekker.
 
 
Het depot. Een van de weinige musea, waar het depot geopend is voor het publiek.
Dit is de erotische afdeling.
Daarna naar de bank voor nieuwe Sols. Want het gaat hard. Aan de beveiliger vroegen we, in ons beste Spaans, waar we een taxi konden vinden. Die vroeg het weer aan wat mannen die voor de bank stonden te praten. Één pakte z'n telefoon, tikte in waar we heen wilden (ons hotel) en vertelde dat de Taxi over één minuut kwam en 20 sol kostte. (€5 voor 16KM). Erg vriendelijk en het werkte prima. Nu was het een echte Uber.
   

Lima - Paracas, donderdag 23 mei 2019

  
Met een luxe bus gingen we 230km zuidelijker naar Paracas. Onder weg erg slecht weer (heel dichte mist).

In Paracas was het gelukkig wel droog maar te fris voor het zwembad.

Op het terras van het hotel werd voor mij gezongen en kregen we een taartje en een lekkere Pisco sour aangeboden voor mijn verjaardag. Leuk toch.
We wandelen door Paracas. Buiten het vakantie seizoen is dit toeristische dorpje nu vrij rustig. Alles is gelukkig wel open en er is een ruime keuze aan restaurants. Wij genieten er van een enorm grote kom vis soep.
 
 
 
 
   

Ballestas eilanden en het Paracas natuurreservaat

vrijdag 24 mei 2019

Met een boot gaan we naar de Ballestas eilanden die 20km voor de kust liggen.

 
De boottocht voert langs de kust, langs oude visconservenfabrieken om een blik te bieden op de Candelabro, een indrukwekkende geoglief van een driearmige kandelaar in een zandduin langs de baai. Het is een enorme tekening van 128 m lang en 78 m breed, waarvan de diepte varieert tussen de 10 en 60 cm. Waarschijnlijk is deze tekening eeuwen bewaard gebleven dankzij het constante klimaat. Het waait hier nauwelijks en de neerslag beperkt zich tot hooguit 1 of 2 mm per jaar. Toch zijn de wetenschappers het onderling oneens over de ouderdom van de tekening. De speculaties lopen uiteen van een onbepaald tijdstip v. Chr. tot aan enkele eeuwen geleden. Bovendien zien sommigen het als een afbeelding van de sterrenconstellatie van het zuiderkruis, terwijl anderen er een gestileerde cactus in zien. De cactus was een machtssymbool in de Chavíncultuur die zich verder noordelijk aan de kust ontwikkelde. Er blijft dus een zeker mysterie rond deze tekening hangen.
Hierna voert de boottocht naar de eilanden voor de kust. We krijgen informatie over de vele vogelsoorten op de eilanden en over de guano die lange tijd een belangrijk exportproduct was. Arbeiders zijn ook tegenwoordig nog boven op de rotsen aan het werk om de vogelmest af te schrapen. Ze hebben daar zelfs hun kampement opgeslagen. Veel guano gaat tegenwoordig naar Spanje en levert daar ongeveer 50 dollar per kilo op.
Er zijn veel vogelsoorten te zien: grijze zeemeeuwen, gieren, scholeksters, jan-van-gents, aalscholvers en zelfs Humboldtpinguïns. Het is niet voor niks dat deze eilanden wel als de Galápagoseilanden van Peru worden aangeduid. De boot vaart rond de verschillende eilanden om zowel een blik te bieden op de prachtige rotsformaties en grotten als op de indrukwekkende fauna die je hier aantreft.
 
 
 
 
 


Leuk zijn ook de vele zeeleeuwen. Op de stranden van de eilanden en op de rotsformaties daarvoor strekken honderden van deze dieren zich uit en laten hun hese geblaf horen.
 
 
 
 
Rond 10:30 uur zijn we weer in Paracas terug en genieten van koffie en cake.  
 

24 mei

  
Dan op een gehuurde mountainbike naar en door het Paracas natuurreservaat. Het strekt zich uit over het schiereiland en het kustgebied ten zuiden daarvan en omvat ongeveer 117 ha land- en 217 ha zeeoppervlakte.
Het is een gebied waar zich, dankzij de gunstige geografische en klimatologische omstandigheden, vele diersoorten hebben ontwikkeld. 

Verder zijn er flamingokolonies en worden er geregeld condors gesignaleerd die vanuit de bergen hierheen vliegen om zich te voeden met jonge zeehondjes of placenta’s.
La Catedrale
 
 
   
 
De fietstocht is 33km en was best zwaar op de te kleine en slecht onderhouden fietsen en de flinke heuvels tot 77m. Maar voor €7 per dag mag je ook niet veel verwachten.

We hebben het volbracht en het was een geweldige ervaring om zo door een woestijn te fietsen.
 
Gezellig samen bij restaurant Rustika
   

Huacachina wijn en pisco tour

zaterdag 25 mei 2019



Veel pelikanen op het strand vanmorgen.
Met een gammel en rammelend busje werden we naar Huacachina gebracht. De bus zou er een uur over doen maar dat werden er bijna twee en we begonnen ons zorgen te maken of we wel in de goede bus zaten.
Dat bleek wel het geval want een gids stond ons keurig op te wachten en nam ons eerst mee naar de oase van Huacachina. Die ziet er mooi uit en wordt nu kunstmatig instant gehouden want het water werd steeds minder.



Hier wordt de legende van de meermin uitgebeeld die zorgde dat er een oase ontstond

zo ziet de oase er van bovenaf uit
 
Daarna begon de pisco tour. Met een auto eerst naar een kleine ambachtelijke wijn en pisco maker.
Hier worden de druiven nog door dansende voeten geperst. Helaas is het nu geen oogst seizoen. Maar zo ziet het er ongeveer uit:
Voor de pisco worden ook de schillen en pitjes nog extra geperst. De meeste druiven worden voor de pisco gebruikt. De most laten ze een paar weken gisten in kruiken
Daarna volgt de destillatie wat de pisco oplevert. +40% alcohol.

Het lijkt erg veel op het Italiaanse grappa (die eigenlijk alleen van de wijn schillen wordt gemaakt).
 
Natuurlijk mochten we ervan proeven. 
Daarna over een landweg naar Tacama, de oudste wijn en pisco maker van Amerika (1540). Die heeft alles wel gemoderniseerd.
 
 
 
 
Hier ook weer proeven natuurlijk. We vonden de ambachtelijke toch lekkerder! 

Met een snelle auto werden we daarna weer teruggebracht naar het hotel in Paracas       
Een ontzettend gezellig restaurantje, Rustika
Zo maak je een lekkere Pisco Sour.
     

Paracas - Nazca

zondag 26 mei 2019



We verplaatsen ons weer 200km zuidelijker met een luxe bus die er ruim 4 uur over deed. En de stewardess (of heet dat anders in een bus) had haar dag niet. Baalde dat ze op zondag moest werken of zo. We hebben het dus maar allemaal zelf geregeld.
De eerste 100 km gingen weer door de woestijn. Daar hebben jullie al foto's van gezien.
De volgende 100 km door de bergen was wel spectaculair. Althans, dat zeg ik nu want als we over een paar dagen echt de bergen in gaan... 
Vanavond gaan we ons voorbereiden op de Nazca lijnen waar we morgen overheen gaan vliegen.

Hiervoor bezoeken we het Maria Reich planetarium in het DM Hotel. Op basis van een projectie,met vrij primitieve middelen, kregen we een heldere uitleg. Daarnaast ook nog uitleg over de sterrenhemel die er net onder de evenaar toch anders uit ziet. Alpha Centauri en het Zuiderkruis zien wij in het noorden niet. 
En met een kijker zagen we Jupiter en wel 4 van zijn manen.
Een tekening van de Nazca lijnen
De primitieve projector in het planetarium die het erg goed doet.
   

Nazca, lijnen en buggy en zand

maandag 27 mei 2019


Om half acht vertrokken we van het lokale vliegveldje in een 8 persoons Cesna. Zo konden we de lijnen en een 18 tal figuren mooi zien. Er zijn er nog veel meer.
Een leuke ervaring omdat het vliegtuig steeds scheef gaat hangen om voor het beste uitzicht te zorgen. De spuugzakken hingen klaar maar waren gelukkig niet nodig. 
Wat achtergrond info:

Mysterie in Peru
Nazca is een leuke en mooie stad om te bezoeken, maar de meeste toeristen komen naar het stadje om de geheimzinnige Nazca lijnen te bewonderen. De lijnen zijn grote, mysterieuze en duidelijke lijnen. Je kunt met een vliegtuigje over de lijnen vliegen. Niemand weet hoe de lijnen zo precies aangebracht zijn in de woestijn. Daarom worden de lijnen ook wel een buitenaards verschijnsel genoemd. De lijnen worden ook wel vergeleken met Area 51 in de woestijn van het Amerikaanse Nevada, waar jaarlijks ook vele toeristen naartoe reizen. 

Wie was het? 
Het is vandaag de dag nog steeds een mysterie wie de lijnen heeft aangelegd. Er is zo veel moeite in gestoken voor iets wat eigenlijk alleen vanuit de lucht te bewonderen is. Een Duitse wiskundige (Maria Reich, die er 50 jaar onderzoek naar deed) denkt dat ze aangelegd zijn door de Paracas en Nazca mensen ruim 2000 jaar geleden. Het moet een soort astronomische kalender voorstellen. 

Aliens of mensen? 
Nu denk je misschien dat het wel duidelijk is dat de inwoners van Nazca de lijnen zelf hebben aangebracht. Maar dan moet je de lijnen maar eens in het echt bekijken. De figuren van de lijnen zijn niet alleen ontzettend groot (tot wel 300 meter in omtrek!), maar zijn ook volledig recht en geometrisch aangebracht. Vandaag de dag is dit best gemakkelijk te doen, maar vele jaren geleden waren er nog helemaal niet de juiste tools om dit soort figuren zo netjes in het zand te tekenen. Er zijn veel onderzoeken gedaan naar de oorsprong van de lijnen, maar tot de dag van vandaag is niet duidelijk hoe de lijnen precies ontstaan zijn.
 
 
Vanuit deze toren zijn ook drie figuren te bekijken
Om 8:30 uur weer terug in hotel om te ontbijten. Daarna lekker door de stad geslenterd.
Ons hotel
Iglesia de Nasca, helaas dicht.
Plaza de Armada de Nasca
Om 14uur begon onze buggy tour. 60 km off-road en door de zand duinen. En dat met af en toe 70 km/h. Leuk om mee te maken maar één keer was wel genoeg.

Onderweg bekeken we een enorme Nazca piramide complex ontstaan zo'n 300 j. v. Chr.
De Nazca mensen hebben een heel irrigatie systeem aangelegd met gedeeltelijk ondergrondse water gangen
 
De tempels van Cahuachi
 
 
 
Cauchillia, oude begraafplaats sinds 1300
En toen konden we niet verder door een bosbrand.

Met vereende krachten is de boom aan de kant geschoven en konden we na een half uurtje verder.
Racen door het zand en het ging hard omhoog en hard steil naar beneden
Hier kon je sandboarden maar de 63+ers lieten dat maar.
En we sloten de dag af bij Rico-Pollo, een fantastisch restaurant waar het druk is, er chaotisch aan toe gaat maar waar alles perfect en lekker op tafel komt.
 

Nazca - Arequipa

dinsdag 28 mei 2019

Vanmiddag gaan we met de bus naar Arequippa. 10 uur rijden!


Vanmorgen eerst een privé tour naar Chauchilla. Daar door de droge rivier bedding en door enorme cactusvelden gewandeld naar een oude begraafplaats waar mummies zijn gevonden. De begraafplaats is gebruikt van 300 v. Chr. tot 1540 door verschillende volken.

 

De cactus verbouwen ze om de luis die er op zit. Daar maken ze een rode kleurstof van b.v. voor lipstick
 
 
 
De bus naar Arequippa. 10 uur rijden!

Om half drie zouden we vertrekken, maar de bus was te laat en hadden we bij aanvang een vertraging van 35 minuten. Het was een mooie rit, helaas voor een groot gedeelte in het donker. Uiteindelijk waren we om 00.55u op het busstation in Araquipa en werden we naar het hotel gebracht.
 
   

Arequipa

woensdag 29 mei 2019

We gaan twee dagen Arequipa verkennen en wennen aan de hoogte 2300 m.

Dat doen we vanuit het prachtige hotel Casona Solar.

Casona Solar, is in een heel oud huis van een heel rijke familie. Er zijn veel van deze Casona in de stad. Dit is de eerste binnenplaats waar vroeger feest gevierd werd.

 
De eetzaal. Jammer dat de plafond schilderingen niet met in tact zijn.
De tweede binnenplaats voor iets intiemere feestjes.
Op de Plaza Major des Armas was de parade van de jeugd. Alle scholen uit Araquipa presenteren hier hun eigen school politie.
 
 
 
 
Eerst naar de grootste bezienswaardigheid hier, het Santa Catalina klooster.

.  
De tralies waardoor met de familie gesproken kon worden, eens per maand
Wat info over het klooster (uit de reisgids):

Dit imposante klooster werd in 1579 in gebruik genomen. Het bouwwerk bestaat voornamelijk uit vulkanisch steen en bestrijkt een oppervlakte van ongeveer 20.000 m2 . Door de vele aardbevingen werd de structuur van het klooster nogal eens aangetast. Uiteindelijk ontstond er een soort stadje met een indeling in verschillende wijken. De straten zijn vernoemd naar grote Spaanse steden (Calle Toledo, Call Sevilla enzovoort) en door de bouwstijl waan je jezelf in het Zuid-Spaanse Andalusië. Het klooster had de functie om de dochters van de meest vooraanstaande families in de stad op te nemen. Om toegelaten te worden moesten de meisjes een bruidsschat betalen die alleen door de rijkere families op te brengen was. Diegenen die zich na enkele jaren opleiding als novice tot non lieten wijden, kozen daarmee voor een absolute afzondering. Met de familie mocht alleen nog via een traliehek, gesproken worden en voor de rest was elk contact met de buitenwereld verboden. Daar stond tegenover dat de nonnen hun eigen dienstpersoneel en slavinnen hadden en konden beschikken over ruime appartementen met een eigen keuken en voorraadkast. Voor veel jonge vrouwen bood een dergelijk bestaan in die tijd een aantrekkelijk alternatief voor het leven als echtgenote en moeder dat hen zwaar in een keurslijf dwong. Paus Pius IX, die verhalen over luxe en liederlijkheid in het klooster ter ore kwam, stuurde in 1871 de dominicaanse non Josefa Cadena naar Arequipa om orde op zaken te stellen. Veel van de rijke nonnen werden uit het klooster gestuurd, de bedienden en slavinnen mochten kiezen of ze als non wilden blijven of vertrekken. De nieuw intredende nonnen moesten veel soberder leven en meer ruimtes (eetzalen, slaapvertrekken) met elkaar delen. Het klooster heeft nog tot 1970 op deze wijze gefunctioneerd; daarna werd het complex opengesteld voor bezoekers. Nog steeds bewoont een groep nonnen (een dertigtal) het klooster, maar ze verblijven tegenwoordig in een apart gebouwde bovenverdieping. Bovendien is het verbod om met de buitenwereld in contact te komen inmiddels opgeheven.

Het klooster bestaat uit verschillende interessante delen. Bij binnenkomst betreed je al snel de Patio El Silencio, waar de nonnen vroeger in stilte bij elkaar zaten om te studeren of te mediteren. Daarachter ligt de blauwgeschilderde Claustro de los Naranjos (een kloostergalerij met sinaasappelbomen), waaraan ook de pinacotheek ligt. Hier kun je een hele serie religieuze schilderijen bewonderen, voor een groot deel afkomstig uit de school van Cusco, te herkennen aan de vermenging van elementen uit de Incacultuur en de Spaanse cultuur. Het kloostergedeelte waar zich de individuele vertrekken en appartementen van de nonnen bevonden, bestaat uit een wirwar van straatjes met wit-, oker- en roodbruingeverfde muren. De woonvertrekken kunnen bezichtigd worden. Prachtig is een oude bakkerij met grote ovens, waar nog verschillende oude werktuigen en gereedschappen uitgestald liggen.
 
 
 
Wasplaats bestaande uit halve oude wijn kruiken
 
 
 
Basilica Cathedral of Arequipa
 
   

Arequipa

donderdag 30 mei 2019

Vandaag een rustig dagje. Wandelen door de stad, bezoeken de grote markt, kopen ansichtkaarten en postzegels. En genieten van een groot stuk taart in een van de vele bakkers winkels.
 
 
 
 
Calle de Puerto de Bolognesi. Een straat vol met winkels en ateliers waar ze gitaren maakten, speelden en ook andere instrumenten verkochten
 
De Rio Chili die door Araquipa stroomt
Daarna een restaurantje gezocht. Het zou Peruaans zijn met Franse inslag. Wij vonden het heel erg Frans maar wel heel lekker en veel beter dan de traditionele Arequippa gerechten die we gisteren in een veel duurdere Pikanteria aten.

Vrijdag 31 mei 2019

Een reis van 4 uur in een toeristische bus met gids die wel heel veel vertelde en maar 10 minuten stil is geweest .

We begonnen op 2300 m en eindigden op 3600 m. Het hoogste punt was 4910 m en dat merk je echt wel.
Andesganzen
Alpaca
 
 
Bergkonijnen
Op 4910m
Het dorpje Chivay. Wij logeren in het buur dorp Yanque.
Uitzicht vanaf het terras voor onze kamer in de Kiliwasi lodge
Heerlijk rustig
Even later verdwijnt de zon achter de berg (rond 17:00 uur). Dan wordt het snel koud. Gelukkig heef onze kamer een mooie haard.
's Nachts vriest het hier.