Colca Canyon
zaterdag 01 juni 2019
Om 6 uur opstaan. Om 7 uur met de bus. Eerst naar het plein van Yanque waar ze al aan het dansen waren.
Het is dan nog -1°C
Colca Canyon is de kloof van de Colca in het zuiden van Peru. Hij ligt ongeveer 160 kilometer van Arequipa vandaan. Hij is meer dan twee keer zo diep als de Grand Canyon in Amerika. Daarentegen zijn de muren niet zo recht als bij de Grand Canyon. De Cotahuasi Canyon, meer noordwest gelegen, is gemeten op 3501 meter diep. Door de rare vormen van het landschap (terrassen) en de twee grote kloven is deze plek gemakkelijk te vinden op satellietfoto's. De Colcavallei is een kleurrijk gebied met dorpjes die door de Spanjaarden ontdekt zijn. De lokale bevolking houdt zich echter nog altijd aan de oude tradities en leefwijze en maken dus nog altijd gebruik van de landbouwterrassen.
'Cruz del Condor' is een toeristische plek. De kloof is het woongebied van de Andescondor (Vultur gryphus), een dierensoort die overal ter wereld wordt beschermd. Ze vliegen door de kloof, meestal 's ochtends en 's avonds. In de tussentijd zijn ze op jacht in een verder gelegen gebied. De condors worden al jaren bekeken door toeristen, die erg dicht bij de condors kunnen komen. Soms vliegen ze zo'n 5 meter van je vandaan over je heen. 'Cruz del Condor' wordt flink bezocht door de toeristen. Vanaf dit punt is de kloof 1200 meter diep.
Toen we aankwamen zat er één Condor op een rots. Viel ons wat tegen. Volgens de gids zat deze op te warmen. En ja hoor na een minuut of 10 ging het los en kwamen ze van alle kanten.
Veel jongen, die zijn bruin/grijs. De oudere (na 10 jaar) zijn zwart met een witte kraag.
Heel mooi om te zien. En zeker een hoogtepunt. Daarom ook wat meer foto's dan gebruikelijk.
.
Het smeltwater vanuit de berg stroomt als een beekje verder en vormt de bron van de Apurímac, de bronrivier van de Amazone.
Volgens een onderzoek uit 2007 begint hier de Amazone rivier en daarmee is de Amazone de langste ter wereld. Langer dan de Nijl.
Iglesia Santa Ana in Maca.
Yanque - Puno
zondag 02 juni 2019
Na de middag gaan we met een busje naar Puno aan het Titikakameer.
Tot dan genieten we van de rust bij het hotel en in het dorpje.
Eerst nog even knuffelen met een baby Alpaca bij het hotel.
Daarna prachtige klederdrachten van Colca bewonderd.
Onderweg alleen gestopt bij het hoogste meer in de Anders (Lagunillas meer) wat op 4000 m ligt. 200 m hoger dan het Titicacameer.
Op en aan het Titicacameer
maandag 03 juni 2019
In Puno hebben we alleen geslapen. Om 8:30 stond gids Guido klaar om met
ons op pad te gaan.
In een volgepropt lokaal busje gaan we weg van het toeristische Puno.
Waar duizenden bezoekers massaal, snel en goedkoop de toeristische
rieteilanden bezoeken en waar de bewoners alleen aanwezig zijn voor de
show.
Wij gaan en dik uur met een bus (koffers er bovenop) en dan met een bootje naar een klein rieteilandje (Uros eiland) waar een hele familie ons verwelkomt en laat zien hoe ze daar leven.
Mummies, vissen en zeilen
dinsdag 04 juni 2019
Een vrij rustige dag. Met een vissersbootje varen we naar het eiland Tikonata.
Ze hebben nu alle wegen naar en van het meer geblokkeerd. En wij zouden morgenvroeg om 6 uur over één van deze wegen vertrekken naar Cusco.
Chifron - Cuzco met obstakels
woensdag 05 juni 2019
In verband met de aangekondigde staking en wegblokkades werden we al om 4 uur opgehaald met een auto. Op de weg zagen we nog restanten van de blokkades van gisteren maar in een uur waren we al in Juliaca.
De Petrus en Paulus kerk.
Oorspronkelijk werd er een kapel gebouwd op een oude Inca tempel. In 1610 kwam deze kerk tot stand
In deze kerk zijn schilderijen en muurschilderingen te vinden uit de 16de en 17de eeuw.
Cusco
donderdag 06 juni 2019
Eerst wat info over Cusco uit de reisgids.:
====
De geschiedenis van Cusco, dat ‘navel van de wereld’ betekent, was het
centrum van het grote rijk van de Inca’s, het Tawantinsuyu (rijk van de
vier windstreken). Dat rijk strekte zich uit van Pasto in Colombia in
het noorden tot aan de rivier de Maule in Chili. Volgens de overlevering
werd de plek van de hoofdstad bepaald door de oerouders van de Inca’s,
Manco Cápac en Mama Ocllo, kinderen van de zonnegod en geboren uit het
Titicacameer. Zij hadden de opdracht om het centrum voor een te stichten
rijk te vinden. Daartoe hadden ze een gouden staf bij zich, die op de
juiste plaats gemakkelijk in de grond zou glijden. Die plaats bleek
Cusco te zijn. Ze vestigden zich vervolgens hier en leerden de
primitieve bewoners van het gebied weven, keramiek te vervaardigen en
het land te bewerken. Tijdens het regime van de Inca Pachacútec
Yupanqui, in de tweede helft van de 15de eeuw, breidde het Inca-rijk
zich enorm uit. De Inca’s overwonnen andere inheemse volkeren en drongen
deze hun taal, het Quechua, en hun religie op. De stad Cusco werd
omgevormd tot het schitterende religieuze en rituele centrum van het
rijk.
Toen de Spanjaarden Cusco op 23 maart 1534 veroverden, stonden ze
perplex van de pracht van de stad. Maar al snel stortten ze zich zonder
scrupules op alle gouden en zilveren kunstvoorwerpen die ze konden
vinden en smolten die vervolgens om. De tempels en paleizen van de
Inca’s werden omgebouwd tot herenhuizen en er verrezen kerken in de
Spaanse koloniale stijl. Spaanse bouwwerken werden veelal opgetrokken op
de fundamenten van de Inca-paleizen, uit praktische overwegingen, maar
ook om de Spaanse overwinning duidelijk te tonen. In Cusco is nog steeds
goed te zien, hoe de onderste muurgedeelten van veel huizen uit
Inca-muren bestaan. De stad ontwikkelde zich langzamerhand tot een stad
van mestiezen, zichtbaar zowel in de architectuur als in de cultuur. Een
enorme aardbeving verwoestte de stad in 1650 voor een groot deel; dit
leidde uiteindelijk tot de wederopbouw in een nieuwe Cusco-stijl met
veel houtsnijwerk en schilderingen.
Het is een van de grootste Huacas (heilige plaatsen) in de Cusco Region. Veel Huacas waren gebaseerd op natuurlijk voorkomende rotsformaties.
===
Het beslaat een totale oppervlakte van ruim 3000 ha. Het omvat tweehonderd archeologische plaatsen, waarvan het fort de bekendste is. Dit fort is bijzonder fotogeniek vanwege de langgerekte Inca-muren die op drie platforms boven elkaar evenwijdig door het landschap kronkelen. In feite zijn dit de onderkanten van een gigantisch bouwwerk, want oorspronkelijk waren de muren zeker 3 m hoger. De kleinere stenen die boven op de grote onderste stenen gerust hebben, zijn echter in de loop van de eeuwen verdwenen. Na de verovering namen de Spanjaarden de stenen mee voor de bouw van huizen en van de kathedraal in Cusco. Tot 1930 konden stadsbewoners nog tegen een klein bedrag stenen meenemen om hun huizen mee te bouwen. Hoe het fort er oorspronkelijk uit heeft gezien is daarom niet meer aan te geven.
Waarschijnlijk had het fort een religieuze betekenis , hoewel het ook een militaire functie gehad zou kunnen hebben. De zigzagvorm van de muren geeft mogelijk de tanden van de poema weer omdat Sacsayhuaman de kop vormde van de poema waarvan de stad Cusco het lijf was. Er zou een belangrijke tempel gestaan hebben, gewijd aan de Andijnse kosmologie, voor de verering van Inti (zon), Quilla (maan), Chaska (sterren) en andere hemelse godheden. De onderste stenen van het fort zijn gigantisch, de zwaarste weegt wel 140 ton. De stenen zijn waarschijnlijk afkomstig van een rotswand die 3 km van het complex ligt. Hoe de Inca’s deze stenen destijds hebben kunnen verplaatsen en de vormen precies aan elkaar hebben weten te passen, blijft giswerk. De stenen vertonen praktisch geen versiering of inscriptie, maar zijn hoofdzakelijk glad gepolijst.
Vermoedelijk was het complex rond 1508 klaar. Volgens schattingen zouden er vele duizenden arbeiders aan gewerkt hebben gedurende zestig jaar. Over de vraag of de onderkanten van de muren er misschien al veel langer stonden dan de rest van de constructie, zijn de archeologen het niet eens.
Ook te zien zijn een ronde en twee rechthoekige onderkanten van drie torens. Van de ronde toren zijn drie concentrische, cirkelvormige stenen muurtjes overgebleven, van de andere twee torens alleen nog resten.
===
Cusco Cathedral
Een heel bijzonder project is het Hotel los Niños, dat voortkomt uit de Stichting Niños Unidos Peruanos. Deze stichting werd in 1995 in het leven geroepen door twee Nederlanders, Jolanda van den Berg en Titus Bovenberg. Dit gebeurde nadat Jolanda een bezoek had afgelegd aan Cusco en getroffen was door de groepen kinderen die daar zonder enig toezicht en perspectief over straat zwierven. In de loop der jaren adopteerden ze een aantal van die kinderen met behulp van fondsen uit Nederland. Ze kregen daarbij veel aandacht en ondersteuning van tijdschriften, kranten en tv-programma’s. Iedere keer wanneer er weer donateurs bij geworven waren, konden ze een extra kind adopteren. Inmiddels zijn dat er twaalf en is het aantal donateurs de duizend al gepasseerd. In 1998 lukte het hun om in Cusco een hotel te openen, waarvan de winst gebruikt wordt voor het onderhouden van de geadopteerde kinderen en voor het kinderrestaurant. Het hotel is gevestigd in een 17de-eeuws koloniaal pand, niet ver van de Plaza de Armas. Alle kamers liggen rond een ruime patio en dragen de namen van de geadopteerde kinderen. Inmiddels zijn er twee hotels waar de bezoekers verder worden geïnformeerd over het project. De vier Niñoskinderrestaurants bieden vijfhonderd kinderen uit Cusco zes dagen per week een gratis warme maaltijd. Bovendien mogen zij een keer per week douchen en krijgen ze medische verzorging en kleding. De hotels en de restaurants hebben zestig Peruaanse medewerkers in dienst en draaien bewust niet met vrijwilligers omdat op deze manier zestig Peruaanse gezinnen van een inkomen worden voorzien. Het prijsniveau ligt wat hoger dan van vergelijkbare hotels maar je weet als gast welke doelen je ondersteunt.
Cusco - Ollantaytambo, vrijdag 07 juni 2019
We hebben nu al zoveel Inca bouwwerken gezien dat de vraag opkomt of het nog wel zin heeft om de Machu Picchu te bezoeken? Dat beantwoorden we dan achteraf wel want de kaartjes zijn al gekocht.
Ollantaytambo
zaterdag 08 juni 2019
Vrije dag in Ollantaytambo. Het is hier feest vanwege Johannes de Doper en de Zon (Inca's). Heerlijk in het stadje rondgelopen en op een terrasje gezeten en kijken naar alles wat voorbij kwam en dat was veel. Vanavond gaat het gewoon door. En om de zoveel minuten schieten ze met carbid oid en dat weergalmt zo mooi tussen de bergen.
Tegenover ons hotel word een oude Inca woning in stand gehouden. Dit is de keuken.
Doordat ze voldoende te eten hebben lopen ze niet weg
Koffie plantage
zondag 09 juni 2019
Om 8:30 uur vertrekken we met gids en chauffeur naar de koffie plantage van Julia.
Een demonstratie van hoe je koffie maakt. We moeten eerst zelf de rode bessen plukken.
De bonen worden daarna een paar dagen in de zon gedroogd
Als je ziet wat ze daar allemaal voor moeten doen dan smaakt de koffie nog veel lekkerder.
Wat ook wel heerlijk was is dat er hier geen honderden andere toeristen zijn.
