2018, Vietnam Tour    
     
vrijdag 22 juni 2018

Vandaag fietsen we naar een vissersplaatsje (Quáng Nam,8 km) waar we kennismaken met de bewoners en op drie manieren gaan vissen.

Ook de Australiërs David en Latasha (die op een verlate huwelijksreis waren) waren op de fiets mee.
Lekker fietsen. Om 9:00 uur is het al 30 graden!
 
De koningin blijft aan wal.
De Kapitein gaat vissen.
Eerst gaan we met dit grote net aan de slag.
 
Vanaf hier kun je het net bedienen. Normaal doen ze dat drie keer per nacht.

Met een grote lier trek je het net omhoog. Best zwaar.
 

En dan haal je de vangst er uit. En stuk of vier visjes.
Nu gaan we met werp netten vissen
 
 
De vangst: een visje en een garnaal.
 
Nu krabben vangen vanuit deze bamboe badkuipen.
Mijn instructrice van 66.
 
De krab grijp een stukje garnaal aan een klein hengeltje en wordt zo binnen gehaald
 
Gevlochten palmbladeren als zegenkroon op ons hoofd
Onze lunch

's Avonds lekker eten bij Viet Ngon. Een restaurant dicht bij het hotel aan de rand van de oude stad en iets buiten de toeristische drukte. De baas spreekt redelijk Engels. Je kijkt zo op de open keuken en de koks weten wel wat lekker is hebben we ervaren!
We hebben veel lekkere dingen gegeten deze reis maar de My Quang Noodles die ze hier klaarmaken staan voor ons ver bovenaan.
   
zaterdag 23 juni 2018

80 km rijden voor een paar oude rode stenen.

In My Son liggen een aantal oude hindoe tempels van de Cham bevolking uit de 4de tot 13de eeuw.
Helaas is er in de oorlog veel verloren gegaan.


Toegangspoort tot My Son.

 
Deze bouwwerken werden zonder cement maar met een natuurlijke lijm gebouwd.
 
 
Vietnamese meisjes dansen in Cham klederdracht (de echte Cham hebben meer een uiterlijk als in India)
 
In het shuttle busje weer terug naar de koele auto die ons weer naar het koele hotel brengt.
 
   
zondag 24 juni 2018

We rusten uit voor de drukke en warme dagen die morgen in Saigon gaan komen. 

Bij de Silk Beachclub konden we heerlijk op het strand liggen. Met het shuttlebusje van het Silk hotel werden we gebracht en gehaald.
Mooi wit zandstrand, parasols en ligbedden.
 
 
Vanavond naar het theater.

Tegen vier uur kregen we eerst een flinke regen bui! Dan ziet Hoi An er ineens heel anders uit.
 
 
Het Lune-theater in Hoi An.
De A O show is een mix van dans, muziek, akrobatiek, een beetje comedie en veel bamboe bootjes, manden, stokken en palen. Erg verrassend.
En daarna eten bij Tante Lien (Lien Thao). Een iets beter streetfood tentje waar gevraagd wordt of je bij de familie mee wilt eten? En daarna schuif je gewoon aan, in ons geval bij een Franse duikinstructeur en een frans gezin met 2 kinderen waar we gezellig mee hebben zitten kletsen. En verder goed eten en grote flessen bier!
     
maandag 25 juni 2018

We vliegen 600 km zuidelijker naar Saigon, dat tegenwoordig officieel Ho Chi Minh stad heet.
Wachten op Danang airport.
Om in de airbus naar Saigon te vliegen.
 
Onderweg naar het hotel bezoeken we eerst de Giac Lam Pagoda uit 1744. Een behoorlijk imposant bouwwerk met 7 etages.
De altijd blijde Boeda bij de grote Pagoda.
 
Daarna naar de Bình Tây markt in Cho Lon (de Chinese wijk). Één van de grootste markten ter wereld. Enorme hallen zijn helemaal volgestopt met handelswaar. Via hele smalle paadjes is iedereen bereikbaar. Je moet er niet aan denken als hier brand zou uitbreken.
 
 
 
Dicht bij de markt ligt nog een mooie Chinese tempel: Thien Haupagode, gewijd aan de Godin van de Zee.
 
 
Saigon is een heel andere stad dan Hanoi. Op 500m van ons hotel is een gezellig uitgaans centrum.
   


dinsdag 26 juni 2018






We gaan naar het centrum waar het oude stadhuis, opera, kathedraal en postkantoor liggen. Stadhuis en postkantoor zijn door de Fransen gebouwd. Alle materialen zijn uit Frankrijk aangevoerd.




















Voor ons hotel blijkt er elke morgen markt te zijn.
 
Ho Chi Minh kijkt uit op de grote boulevard en achter hem het oude Hotel de Ville
De grote boulevard in het midden van Saigon
We zien overal afschrikkende dranghekken. Wekelijks wordt er geprotesteerd tegen besluiten van het communistische regiem.

O.a.: Grote stukken bouwgrond zijn onlangs voor 99 jaar verpacht aan China. Velen verwachten dat de Chinezen echter nooit meer weg gaan en protesten daar tegen.

Waar men ook tegen protesteerd is dat het internet per 1-1-2019 beperkt wordt. Google en Facebook zullen worden afgesloten.
Opera
Notre Dame Basiliek. Helaas gesloten tijdens de renovatie die door het Vaticaan wordt uitgevoerd.


Het postkantoor. Een favoriete plek voor trouwfoto's en bij de net afgestudeerden
 
Het oorlogs museum dat de verschrikkelijke daden van de Amerikanen laat zien.

Inmiddels zijn de verhoudingen tussen USA en Vietnam weer genormaliseerd gelukkig.
 
Mangrove bossen die door Agent Orange volledig verwoest zijn
Misvormde kinderen als gevolg van de chemische oorlogs voering
 
 
 
Ook deze middag weer een tropische bui. Wij zaten gelukkig net in een restaurantje.
   
woensdag 27 juni 2018

We rijden zo'n 200km de Mekong Delta in.



Onderweg In Cai Be bekijken we een Cao Dai tempel.Cao Dai staat voor Hoogste Godheid. Hoger dan Boeddha, Mohammed of Christus en vanuit alle geloven kun je er dan ook aansluiting vinden. Deze kerk heeft zo'n 3 miljoen aanhangers.
 
 
 
Alle heiligen verzameld boven het altaar
Met een veer steken we de Mekong over om op een eilandje (Than Phong) te gaan fietsen en varen door de tropische natuur.
 
 
Prachtige tuin met tropische bloemen en vruchten
Met de eigenaar proeven we van het fruit en hij zingt Don Ca Tai Tu voor ons.
Fietsen over het eiland.
 
 
Hier zien we hoe van water hyacinten van alles gevlochten wordt.
 
De katholieke kerk op het eiland, helaas gesloten.
Na het fietsen nog met de Sampan.
 
 
Terug in Cai Be stoppen we nog bij de kathedraal uit 1922. De grootste kerk in de Delta.
 
 
Onze overnachtingsplaats bij Can Tho.
 
De bijzondere Buiten badkamer in ons huisje waar we in de stromende regen aan kwamen.
   
donderdag 28 juni 2018

Een lange en drukke dag. Om 5.30 uur opstaan om twee drijvende markten in de Mekong rivier te bezoeken.

Daarna bijna 200km naar het noord westen gereden om tegen de grens met Cambodja het Tra Su cajaput forest te ervaren. Een mangrove woud.

En dan tegen 16:30 uur weer bijkomen in het zwembad van ons hotel.
Om 6 uur varen we al over de Mekong met onze lokale gids
Eerst naar een lokale drijvende markt waar lokale bewoners inkopen doen.
 
 
 
Via een prachtig groen kanaal varen we door de binnenlanden richting de grote drijvende markt
 
 
We kijken hoe deze familie rijst-noedels maakt. Van rijstmeel worden op stoom een soort pannekoeken gebakken.
Die leg je dan in de zon te drogen.
 
 

En na een paar uur snij je ze in sliertjes.
En dan eet je als ontbijt rijst-noedel soep! Lekker.
Dit is de grote Cai Rang drijvende markt. De grootste drijvende markt voor tropisch fruit.
Het is een soort groothandel. Grote partijen worden aan verkopers gesleten.
 
Voor ons nog een toetje na het ontbijt.
 
 
 
Vroeger zaten deze in de Mekong is ons verteld.
Nu alleen nog in een kwekerij die we bezoeken en waar we ook lunchen.
 
 
Na een paar uur rijden komen we in het Tra Su cajeput forest. Een nationaal Park.
 
We varen door het Mangrove bos.
 
 
 
 
Op de toppen van de bomen honderden witte ibissen
 
En dan aan het eind van de dag even zwemmen en uitrusten.
 
     
vrijdag 29 juni 2018



Met deze auto scheurden we de afgelopen dagen door de Mekong delta.
In Chau Doc bekijken we de drijvende vis kwekerijen (meerval) en drijvende woningen in de rivier. Daarna naar een dorpje met woningen op palen waar Islamitische Cham bevolking woont.  
...en we gingen weer met een bootje...
drijvende vissers woningen
Onder deze woningen kweken ze vissen (meerval) in grote houten bakken.
Door gaten in de vloer worden ze gevoerd. Onder zo'n woning zit wel 100.000 kg vis!
Hier worden de grotere exemplaren gevoerd.
   
Hier leggen we aan om de paalwoningen van de Cham bevolking te bekijken.
 
 
 
Omdat deze groep islamitisch is staat er ook een mooie moskee.
 
 
 
 
Daarna een lange auto rit terug naar Saigon. Het is maar 246 km maar daar doe je hier ongeveer 5 uur over. Zelfs met onze chauffeur die op een race circuit niet zou misstaan.
We dachten het laatste bootje gehad te hebben. Maar na een dik half uur wachten varen we ook nog met een veer de west tak van de Mekong over.
terug in Saigon
   
zaterdag 30 juni 2018

Het leek ons goed om de laatste dag af te sluiten in het Herenigingspaleis.

Het paleis is de plek waar het einde van de Vietnamoorlog werd ingeluid met de val van Saigon toen een Noord-Vietnamese tank door de hekken van het paleis stormde en soldaten de vlag van het Saigonregime van het dak neerhaalden en president Duong Van Minh arresteerden.

Het is gebouwd van 1962 tot 1966 op de plek waar in de Franse tijd het Norodom paleis stond. Dit paleis gebouwd in 1868-1873 werd verwoest door een bombardement van twee afvallige Zuid Vietnamese piloten in 1962.
De "WAR-Room"
ontvangstruimte
 
Kamer van de president.
Eigen bioscoop.
Een vluchtweg.
Een prachtig uitzicht op één van de groene lanen in Saigon, aangelegd door de Fransen.
 
 
Communicatie apparatuur in de bunker onder het paleis.
Kamer van de president in de bunker.
 
Keuken
En dan een biertje op het terras van het 30/4 café. Op die datum in 1975 viel Saigon en kwam de hereniging.
Er is nog een museum over het oude en nieuwe paleis.
Zo zag het oorspronkelijke Norodom paleis er uit.
Deze Zuid-Vietnamese piloten bombardeerden het mooie oude paleis.
Zo zag het er uit na het bombardement en toen werd besloten om een nieuw paleis te bouwen.
zondag 01 juli 2018

Om 23.55 zouden we vertrekken maar het werd 00:10 uur.

6 uur en 20 minuten later waren we in Dubai waar we vier en half uur moeten wachten op een vlucht naar Amsterdam.
Toen ik in januari de vlucht boekte heb ik ook stoelen gereserveerd. Maar Emirates heeft hun systeem gewijzigd en nu kun je alleen nog stoelen reserveren als je extra betaald. En mijn bestaande reservering hebben ze gewoon uit het systeem gegooid. Nu hebben we stoelen in rij 55 en 85. Hier nog geprobeerd om dit te wijzigen maar het toestel zit helemaal vol en ze kunnen dus niet schuiven.

We waren erg tevreden over Emirates maar dat is nu wel veranderd.

Dankzij wat meewerkende andere passagiers konden we uiteindelijk gelukkig toch naast elkaar zitten.
 
 
     
     
>>> Terug naar begin <<< <<< Terug naar deel 1 <<< Terug naar deel 2