2019, Peru
   

 

Van de koffie naar Aguas Caliente

maandag 10 juni 2019


Ontbijt op de koffie plantage met een groene kolibrie
De dochter (17) en kleindochter van Julia
Nog een kolibrie bij ons ontbijt.
Geelstuitbuidelspreeuw, Cacicus cela, Yellow-rumped Cacique
Ze maken op deze manier hun nesten in solitaire bomen
Na het ontbijt doen we eerst een verkenning voor het TV programma "de gevaarlijkste wegen van de wereld".
We gaan met deze auto in de richting van de Machu Picchu
 
 
 
Daarna rusten we uit bij de thermale baden van Santa Teresa.
Er zijn baden van 41, 39, 37 en 34 graden
Kristal helder bron water
Met deze luxe trein (€30 pp voor 10km) reizen we dan van station Hydroelectrica naar Aguas Caliente aan de voet van de Machu Picchu.
Aguas Calientes, officieel Machupicchu (city)
 
Groot Opperhoofd midden op het plein in Machu Picchu waar het altijd gezellig druk is met heel veel toeristen.
De kerk, Iglesia Maria del Carmen
     

Machu Picchu, de verloren Inka stad

dinsdag 11 juni 2019




Met een bus gaan we nog zo'n 300 m omhoog.
Nog een paar meter te voet en dan is het overweldigend wat je ziet.

En dit is toch een stuk mooier dan de andere ruïnes die we gezien hadden.
In 1911 was dit helemaal overwoekerd toen het herontdekt werd. Gelukkig was heel veel nog wel in tact.
En gelukkig nooit door de Spanjaarden ontdekt want wat er dan nog van over was geweest...
 
 
Dit was de hoofd ingang
Tempel van de zon
 
 
 
Replica van hoe de daken eruit zagen
 
 
 
 
 
 
 
Mooie ondergaande zon
Mauricio, de gastheer van ons hostal Iskay, heeft een flinke telescoop en liet ons de maan en jupiter met drie manen zien.
 
en het Zuiderkruis
   

Via Moray en Maras terug naar Cusco

woensdag 12 juni 2019

 

 

We beginnen weer met een stukje "De gevaarlijkste wegen"
 
Hier kun je nog een trein tegenkomen
 
Spannend, een tegenligger
In Moray ligt een indrukwekkende Inca Site met ronde terrassen de berg in, waar de Inca's waarschijnlijk gewassen lieten aanpassen aan de temperaturen van de hoogte. We ziten hier weer op 3600 m hoogte en de wandeling die we rond de terrassen maakten was daardoor zwaarder dan we hadden gedacht.
 
Er zijn vier van deze ringen en het is verbluffend om te zien hoe ze dit hebben aangelegd
Onder Maras hebben ze zo'n 2000 jaar geleden een zoutwater bron gevonden. Dat water laten ze in bekkens stromen waarin dan het water verdampt en heel beroemd zout overblijft. Het ziet er heel mooi uit.
424 Partners beheren samen de 150 tot 200 bassins
 
 
 
Tegen drie uur komen we door deze poort weer in Cusco aan.
Vanavond ontdekten we dat het nu een paar dagen feest is in Cusco. Overal wordt gedanst. Heel gezellig.
En Christo Blanco waakt over het feest gebeuren...
     

Cusco - Salvacion (Itahuania)

donderdag 13 juni 2019

 

Met een busje rijden we vandaag zo'n 230 km en bereiken dan het tropische Amazone regenwoud.
 
De eerste 90 km gingen over asfalt. De rest over zand en stenen langs diepe afgronden. In totaal zijn we 7 uur onderweg geweest.

Onze verkenning voor "De gevaarlijkste wegen" gaat dus verder
 
We krijgen 15 minuten om even te lunchen. Daarna hobbelen we snel weer verder. Nog 4 uur te gaan
Deze brug achter het restaurant doet veel denken aan de oude vernielde brug in Mostar
 
 
Toen we aankwamen was het al donker. Morgen maar eens kijken of deze ontberingen het waard waren...

Het is hier op 500 m hoogte wel een heel ander klimaat dan wat de afgelopen 2 weken gewend waren: overdag 23 graden en heel droog en in de nacht rond 0 graden.
Nu om 20:00 uur nog zeker 24 graden en heel erg vochtig. En de muggen vallen nog mee...

Geheel onverwacht was er hier toch WiFi. Dat zal morgen wel anders zijn als we bij de Shipetiari gemeenschap, de originele bewoners van het woud, logeren.
   

Naar de Shipetiari gemeenschap

vrijdag 14 juni 2019

 

Om 5 uur, in het donker, vertrokken om in de Lagune (een paar kilometer westelijk) vogels te gaan kijken. Veel bijzondere vogels die wij niet kennen.
De gids zag ook nog een Kaaiman wegschieten. Wij waren helaas te laat.

Wel zagen we een Capibara. Een waterzwijn. 

En op de terugweg nog een paar doodshoofdaapjes (Saimiri). 
 
 
Anioema, Anhima cornuta, Horned Screamer
 
capibara
 
 
 
 
Roodkruintiran, Myiozetetes similis, Social Flycatcher
 
 
 
Hoatzin, Opisthocomus hoazin
 
Om 8 uur ontbijt en dan gaan we met een grote 4x4 op weg naar de eind bestemming: de Shipetiari gemeenschap.
Een doodskop aapje
We moeten ongeveer 3 uur rijden over niet geasfalteerde wegen. Af en toe gaan we daar door een riviertje.
 
Na ongeveer 2 uur komen we weer bij een rivier. Door alle regen staat het water te hoog om door te rijden. Het is wel langzaam aan het dalen. Naar schatting moeten we drie uur wachten. We gaan terug naar het laatste dorpje om wat te eten en bij de rivier te kijken.
 
 
 
 
Inmiddels staan er meer auto's te wachten
 
 
 
 
 
De eerste durft het aan
De tweede legt eerst zijn lucht filter iets hoger en steekt dan ook over.
 
 
En wij gaan ook
 
 
 
 
Een specht
Hier schepen we in om de Rio Madre de Dia's over te steken voor de overtocht naar Shipetiari. Gregorius staat ons op te wachten.
 
Aan de overkant moeten we 1.5 km lopen door drassige zandpaden. We krijgen een welkomst toespraak en betrekken onze hut.
Onze open hut en bedden met klamboe
De lunch (die voor ons was voorbereid) zijn we door de vertraging mis gelopen. Nu krijgen we als diner een traditioneel gerecht in bladeren gekookt. Daarna gaan we slapen en hopen veel dieren geluiden te horen. Maar helaas, het gaat opnieuw regenen.
 
     

Hoe leven de Shipetiari

zaterdag 15 juni 2019

De hele nacht regen en onweer.
We leggen onze gids uit dat we ongerust zijn over onze terugtocht op zondag. Op maandag morgen 10 uur moeten we naar het vliegveld!

Uiteindelijk begrijpt hij het. Hij gaat contact opnemen met het kantoor in Cusco.

Dat is niet eenvoudig want gsm werkt hier niet.

Voor noodgevallen is er een satelliet telefoon of internet via satelliet begrepen we. Daar moet eerst toestemming voor gevraagd worden. Uiteindelijk lukt dat en word er gekeken of we vandaag, zaterdag al terug kunnen gaan.

De bottleneck is dan of de 4x4 wel beschikbaar is. Die kan alleen per radio om 8 uur en 18 uur opgeroepen worden. En soms ook om 12 uur. In de middag krijgen we te horen dat het gaat lukken.

 
Om toch nog wat rond te kunnen baden worden eerst een paar laarzen passend gemaakt voor Elwienke.
Dan gaan we aan de wandel door rivieren die vroeger voetpaden waren en leren wij, in 2,5 uur, hoe je van Cassave heel simpel een alcohol houdend drankje kunt maken. Het smaakt als zuur-bier.
Ik denk niet dat we het thuis gaan maken.
 
 
Cassave/Yucca schillen
 
15 minuten op het vuur
Dan doen we de fermentatie ingrediënten erin die gemalen zijn
 
4 dagen gisten
 
en dan heb je een soort zuur bier wat ze Masato noemen.
 
Omdat de school 20 jaar bestaat is er een sport toernooi.
 
In totaal wandelen, baden, we 4 km door de gemeenschap.

We zouden nog een kookles krijgen en een Sauna maar door de regen gaat dat niet door. Het blijft ook gieten.
 
Ondertussen kwam er een prachtige dubbele regenboog, we waren allemaal van mening dat ondanks dit beroerde weer er toch ontzettend mooie dingen te bewonderen zijn
Tegen 4 uur nemen we dan afscheid. Door waterstanden en onbegaanbare paden moeten we nu 3,5 km lopen naar de boot en drie of vier keer een echte rivier oversteken waarbij het water over onze laarzen gaat.
 
Uiteindelijk bereiken we de boot en varen in het schemer terug en staat de 4x4 klaar die ook gelijk vertrekt.

Al na een half uur komt die bij een rivier die te hoog staat om er door te rijden.

Tegen 21 uur gaan we dan maar terug naar het haventje waar we rijst met een gebakken ei krijgen en kunnen overnachten. Toilet is een gat in de grond.

Om 5 uur gaan we weer op pad spreken we af. Als het maar niet weer gaat regenen denken wij.
   

 

Terug naar Cusco

zondag 16 juni 2019


We slapen en beetje. Tussen 1 en 3 regent het weer flink. Het ergste onweer zit noordelijker.
Om 4:30 uur vertrekken we weer met de 4x4 naar het zuiden. En ja, het water is gezakt en de eerste twee rivieren nemen we zo.
Onderweg zien we de oplichtende ogen van kaaimannen langs de kant van de weg
En dan ligt er in eens een enorme boom over de weg. Omgewaaid. We rijden terug naar een dorpje en proberen iemand te vinden met een motor zaag. Om 5:30 uur blijken er al veel mensen wakker te zijn.
Tegen 6:30 uur zijn we terug bij de boom samen met iemand met een zaag. Het is echter weer gaan regenen en daar kan de motorzaag niet tegen. Wachten dus maar weer. Om 9 uur sporen we de man met de zaag nog eens aan. Als we nog langer wachten dan missen we de bus. In de regen en met een financiële bonus in het vooruitzicht gaat hij nu toch aan de slag en om 9:30 uur kan de auto er door.
 
Iets over 11 uur komen we in Salvation aan en onze bus staat nog te wachten.
Nog 100 km zanderige bergweg en daarna nog 100 km asfalt.
 
Van de oude bus is de ventilatie en verwarming kapot. De voorruit is steeds beslagen en de bestuurder kijkt door een kleine opening die hij met wc papier steeds schoonmaakt. Levens gevaarlijk bij de afgronden waar we langs rijden. Maar wat moeten we anders?

Onderweg krijgen we bij een restaurant (Rustica de Mama Luz) ook nog een "warme" lunch die bijna koud geserveerd wordt.

We moeten nog een pas over van bijna 4000 m en omdat de verwarming het niet doet klaagt iedereen over de kou in de bus.
Om 19:15 komen we gelukkig heelhuids, maar steenkoud,  bij ons hotel in Cusco aan. We gaan snel onder een warme douche om op te warmen en daarna nog wat te eten.
   

Cusco - Eemnes

maandag 17 juni 2019

 

Heerlijk geslapen.
Om 10:40 uur met de taxi naar het vliegveld van Cusco.
Anderhalf uur vliegen naar Lima.
De vlucht naar Amsterdam vertrekt pas om 19:55 uur. In een leuk restaurantje (Pikeos) eten we wat en brengen de tijd door.

Na elf en een half uur vliegen komen we dinsdag 18 juni op Schiphol aan.
en thuis, bloeien de rozen